#Brelfies enzo
'Ach', zegt de vrouw en kijkt me meewarig aan.
'Ach, dus jij gaat flesvoeding geven?'
'Ja!' Zeg ik ietwat trots, blij dat ik ein-de-lijk die verrekte knoop heb doorgehakt.
'Hebt u misschien nog tips? Maakt het nog uit welk merk, bijvoorbeeld?'
De vrouw knippert even met haar ogen, schraapt haar keel en gaat wat verzitten.
'Tja, in principe adviseren wij hier niet in. Borstvoeding. Daar staan wij voor.'
Bam.
Dat komt wel even binnen.
Daar zit ik dan.
Gedist.
Als 'n klein kind de mond gesnoerd.
'O', is het enige stompzinnige dat ik weet uit te brengen.
Opeens krijg ik het gekke idee dat ik mezelf moet verdedigen. Dat ik moet verklaren waarom ik voor de fles kies, in plaats van de meest natuurlijke oplossing.
'Ja, ziet u', hakkel ik.
'Moet u eens luisteren', stotter ik.
'Bij onze zoon ging het gewoonweg niet. Ik heb het geprobeerd, echt waar, maar na de zoveelste mislukking, heb ik het opgegeven. En met de fles is hij ook echt groot geworden, kijk maar.' Met trillende vinger wijs ik naar een foto op het dressoir.
'Hollands welvaren, inderdaad.' Bevestigt de vrouw. Zonder echt te kijken.
'Maar dat komt vast en zeker door de goede start die hij had. Hij heeft ten slotte drie maanden moedermelk gekregen, zie ik in mijn papieren.'
En we zijn er weer.
Prima hoor.
Ik geef het op.
Verdedig me niet langer.
Ik houd maar voor me dat ik deze zwangerschap al genoeg polonaise aan m'n lijf heb gehad. Dat ik nu echt geen zin heb om weer die strijd aan te gaan.
Ze zal me vast een slechte moeder vinden.
De vrouw beklimt haar stokpaard weer en begint te ratelen over de Wereld Borstvoedingsweek, die kennelijk op 1 augustus van start is gegaan.
'Zelfs de Verenigde Naties houden zich hier momenteel mee bezig.' Weet ze me te vertellen.
'En al die brelfies die ik tegenkom op sociale media: in een woord geweldig!'
Heus, beste mevrouw, ik ben voor. Er zijn nog zoveel landen waar baby's ziek worden van flesvoeding door bijvoorbeeld verontreinigd water. Borstvoeding kan dan levensreddend zijn. Daar mogen we best voor staan. Maar ga me nu niet vertellen dat in ons landje die eeuwige borstvoedingspromotie niet al van start is gegaan. Jaren geleden. Daar hoef ik echt geen brelfies voor te bestuderen, die inmiddels mijn tijdlijn 'vervuilen'.
Soms lukt het gewoon niet. Hoe graag je het ook zou willen.
Dat heeft niets met goed of slecht te maken.
En er bestaat trouwens ook nog zoiets als te veel informatie.
Zo'n half ontbloot vrouwenlichaam, daar zit ik echt niet op te wachten. Zeker niet als ik tijdens het ontbijt even de sociale media check. Mijn eetlust verdwijnt er spontaan van. Mijn kopje thee verliest zijn charme.
Doe wat je niet laten kunt. Echt. No hard feelings.
Geef je kind, voor mijn part, tien jaar borstvoeding, maar houd die foto's alsjeblieft voor jezelf.
Dan zal ik mijn flesfies ook keurig voor mezelf houden.
