Ode 2.0
Ode ~ Een lofdicht of lofzang gewijd aan een persoon of zaak. Het karakter is vaak zeer lovend [...].
'Wat heb je het goed gedaan!' Zei je vol trots, diep ontroerd.
Nee, lieve schat, wat heb jíj het goed gedaan!
Zonder jou had ik het niet gekund.
Super cliché, maar zo waar.
De afgelopen negen maanden gingen niet zoals gepland.
Genieten was er niet echt bij.
Bedankt dat je er altijd was. Zonder vragen.
Bedankt dat je steeds luisterde.
Dat je als verrassing lekkers meebracht, waar ik in mijn hormoonwaanzin naar smachtte.
Dat je mijn zwangerschapsnukken hebt doorstaan en dat je -ik zag het heus wel- er stiekem zelfs om moest grinniken.
Bedankt dat je zomaar een enorme bos bloemen voor me meebracht of een goed boek.
Dat je het huis poetste tot het weer blonk, de babykamer tot een paleisje maakte.
Dat je mijn lievelingseten maakte en ik het -met oprechte excuses- na 2 happen in de toiletpot deponeerde. Geloof me, dat lag echt niet aan jouw kookkunsten.
Lieve schat, bedankt dat je het voor me opnam bij de dokters, die niet wilden luisteren. Dat je alles aan de kant gooide en naar het ziekenhuis bent geracet. Dat je mijn hand vasthield en met me meehuilde. Me geen seconde alleen liet.
Bedankt dat je me omringde met gebed, ook al wilde ik daar even niets van weten.
Wat moest ik toch zonder alle notities, die je maakte omdat ik aan behoorlijke zwangerschapsdementie leed.
Wat fijn dat je steeds meeging naar de verloskundige of gynaecoloog. Geen controle sloeg je over. Dat je dan even in mijn hand kneep als je het hartje hoorde kloppen en straalde, met een grijns van oor tot oor.
Bedankt dat ik jouw handen mocht fijnknijpen tijdens de bevalling. Sorry nog daarvoor. Ik hoop dat ze geen blijvende schade hebben opgelopen.
Je bent een geweldige man en vader! Die in alle hectiek onze kleine man niet vergat. Hem mee naar de kinderboerderij nam of met hem meespeelde in de speeltuin en hem trakteerde op ijs met slagroom. Die hem kietelde tot hij gierde van het lachen en een extra verhaaltje voorlas voor het slapengaan.
Bedankt dat je ons zo liefdevol verzorgd.
Dat je jouw moeheid opzij zet en met volle overgave luistert naar mijn verhalen over vieze poepluiers en snoetenpoetsers.
Dat je er 's nachts uitgaat, flesjes maakt, kleertjes uitzoekt voor de volgende dag.
Dat je verstoppertje speelt met kleine man als ik de fles geef.
Dat je grapjes maakt en vrolijk bent.
Dat je me mooi vindt. Ondanks gigantische wallen, naar melk riekende kleding en over mijn schouder gegooide Spuugdoekjes.
Je bent een kanjer!
Mijn kanjer.
Daar ben ik buitensporig trots op.
En, beloofd is beloofd, hierbij mijn staande ovatie.
